Glejak

Opublikowany dnia: 2020-03-26
Przeczytano: 408
Autor: Barbarella
Opublikowany w kategorii: Rak

Glejak jest powszechnym rodzajem nowotworu mózgu.

Około 33 procent wszystkich guzów mózgu to glejaki. Tworzą się one z komórek glejowych otaczających i wspierających neurony, w tym z astrocytów, oligodendrocytów i komórek wyściółki.

Glejaki są jednym z najczęstszych rodzajów pierwotnych guzów mózgu.

Objawy, rokowanie i leczenie glejaka zależą od wieku, rodzaju guza i jego lokalizacji w mózgu. Guzy te mają tendencję do wzrostu i infiltracji do normalnej tkanki mózgowej, przez co ​​chirurgiczne usunięcie jest bardzo trudne, a czasem niemożliwe.

Do rodzajów glejaka należą gwiaździaki, które są zdefiniowane na podstawie stopnia histologicznego od stopnia niskiego do wysokiego. Najczęstszym typem jest glejak wielopostaciowy (GBM), który szybko rośnie i ma gorsze rokowanie. Gwiaździaki niższego stopnia są na ogół wolno rosnące i mają lepsze rokowanie. Wyróżniamy również wyściółczaki i oligodendroglioma.

Glejaki wywołują objawy poprzez

nacisk na mózg lub rdzeń kręgowy.

Najczęstsze jego objawy to bóle głowy, drgawki, zmiany osobowości, osłabienie ramion, twarzy lub nóg, drętwienie, problemy z mową, nudności i wymioty, utrata wzroku czy zawroty głowy.

Objawy pojawiają się powoli i na początku mogą być subtelne. Niektóre glejaki nie powodują żadnych objawów i mogą zostać zdiagnozowane przypadkowo.

Leczenie glejaka zależy od jego stopnia. Najlepsze leczenie dla indywidualnego pacjenta uwzględnia lokalizację guza, potencjalne objawy i korzyści w porównaniu z ryzykiem różnych opcji leczenia. Leczenie jest więc dostosowane do konkretnego pacjenta i może obejmować operację, radioterapię, chemioterapię lub obserwację.

Operacja najczęściej jest pierwszą formą leczenia glejaków i wymaga kraniotomii (otwarcie czaszki). Biopsja wykonana podczas zabiegu prowadzi do dokładnego rozpoznania składu i cech guza, dzięki czemu można uzyskać najlepsze leczenie.

Radioterapia i chemioterapia zwykle następują po operacji po rozpoznaniu typu guza. Te zabiegi nazywane są zabiegami wspomagającymi.